كاربرد دستگاههاي متحرك در ارتدنسي بزرگسالان

باتوجه به‌افزايش چشمگيري كه امروزه درتعداد بيماران بزرگسال ارتدنسي مشاهد مي‌شود، داشتن شناخت كاملي ازاصول اوليه بيولوژيك ، بيومكانيك ، تشخيص ناهنج، محدوديتها و راههاي متنوع درمان ارتدنسي براي اين دسته از بيماران ضروري مي‌باشد.ازفاكتورهاي مهمي كه درتشخيص ، طراحي و پيش آگهي درمان دربزرگسالان تاثير به سزائي دارد، وضعيت دستگاه نگاهدارنده (پريودنشيوم) است ، دستگاه نگاهدارنده دندان در بزرگسالان، بيش از كودكان تحت تاثير فاكتورهاي پاتولوژيك قرارمي‌گيرد. بنابراين دندانپزشك مي‌بايد از خصوصيات پريودنشيوم طبيعي و همچنين پريودنشيوم بيمار و راههاي درماني اين بافت اطلاعات كافي راداشته باشد وقبل ازشروع درمانهاي ارتدنسي، بافتهاي پريودنتال راجهت حركات دنداني آماده نمايد همچنين علاوه بر لزوم رعايت بهداشت دهاني از طرف بيمار، مي‌بايست كنترل كامل برروي وضعيت پريودنتال، در طي درمان ارتدنسي وجود داشته باشد . براساس مقالات جديد، انجام جرم گيري و Root planing درفواصل 2-3 ماهه درطي دوران درمان اين بيماران ضروري بنظر مي‌رسد. آگاهي از عوامل ايجاد كننده Malposition دنداني از ديگر نكات مهم در درمان بزرگسالان مي‌باشد . اين عوامل در دو گروه دنداني واسكلتي طبقه‌بندي مي‌شوند . بسياري ازناهنجاريهاي اكلوژني كه عوامل دنداني دارند، با روشهاي ساده ارتدنسي قابل تصحيح هستند. شناخت محدوده درمان و موارد تجويز ارتدنسي دربزرگسالان، علاوه برآنكه امكان ايجاد ارتباط صحيح‌تري بين دندانپژشك و بيمار را مهيا مي‌سازد، حد توانايي دكتر معالج رادر درمان اين بيماران مشخص مي‌كند. بزرگسالاني كه دچار بيماريهاي پريودنتال غير قابل كنترل يابيماريهاي شديد سيستميك وياناهنجاريهاي اسكلتال كلاس II و III هستند، پيش آگهي درمان ارتدنسي ضعيف مي‌باشد. به علت وجود تفاوتهاي بيولوژيك و رشدي تكاملي بين كودكان و بزرگسالان درمان بسياري ازناهنجاريها (بخصوص انواع اسكلتال) درمورد بيماران بزرگسال محدودتر بوده وياراههاي درماني متفاوتي راطلب مي‌كند. گاهي اوقات به علت وجود اين محدوديتهاي درماني دربزرگسالان، مي‌توان براساس انگيزش بيمار، درمان Compromised راارائه نمود. براي مثال دربيمار بزرگسالي كه دچار ناهنجاري كلاس II بود و عامل مقصرفك بالا باشد، مي‌تو باكشيدن دندانهاي پرمولار اول فك بالا ور تركت كردن دندانهاي قدامي نماي پروفايل طبيعي رادرفرد ايجاد نمود. از راههاي درماني كه داراي مزاياي زيادي نيز مي‌باشد،استفاده از دستگاه‌هاي متحرك ارتدنسي در بزرگسالان است .گرچه حركات دنداني ايجادشده توسط دستگاههاي متحرك نسبت به‌دستگاههاي ثابت محدودتر است ، اماازآنجاكه بسياري از ناهنجاريهاي موجود در بزرگسالان، تنها باحركات ساده دنداني قابل تصحيح است ، مي‌توان ازاين وسايل به شكل گسترده‌اي براي درمان ايندسته ازبيماران استفاده كرد. درمان بسياري از ناهنجاريهاي دنداني مانند بستن دياستم‌هاي قدامي، رفع Crowding تصحيح كراس بايت‌هاي قدامي ياخلفي، بازسازي ارتفاع عمودي در كولاپس بايت خلفي، Upright كردن مولارها و چرخش‌هاي دنداني، توسط دستگاههاي متحرك ارتدنسي دربزرگسالان انجام‌پذير است . به‌منظور استفاده صحيح از وسايل متحرك ارتدنسي، داشتن شناخت كاملي ازهريك از اجزاء دستگاه و وظايف آنها، همچنين انتخاب و كنترل برنيرو و آنكوريج و نهايتا طراحي صحيح وسيله الزامي است . بنابرآنچه گفته شد كاربرد دستگاههاي متحرك ارتدنسي دربزرگسالان، براي تصحيح بسياري ازناهنجاريهاي دنداني، تحت شرايط قابل قبول از لحاظ وضعيت پريودنتال – بيولوژيك و بيومكانيك ، نه‌تنهاانجام‌پذي است ، بلكه گاهي اوقات بهترين وياحتي تنهاراه – درماني ناهنجاري موجود خواهد بود .