بيوتكنولوژي مولكولي و صنعت

در سال‌هاي اخير، بيوتكنولوژي مولكولي در صنايع گوناگون جايگاه منحصر به فردي پيدا كرده است. امروزه در برخي از معادن دنيا، استخراج و بازيافت كاني‌هاي پرارزشي مانند طلا، نقره، مس و اورانيوم به كمك ميكروارگانيسم‌ها و با روش‌هاي زيستي (Bioleaching) صورت مي‌گيرد. توليد صنعتي بسياري از اسيدهاي آلي مانند اسيد سيتريك، اسيد استيك و اسيد لاكتيك و همچنين توليد روغن‌هايي با تركيبات اسيدهاي چرب ويژه كه داراي ارزش بالايي در صنايع غذايي و مواد پاك‌كننده هستند، از ديگر زمينه‌هاي حضور فعال بيوتكنولوژي در صنعت است.
علاوه بر اين، به اعتقاد بسياري از صاحب‌نظران، يكي از عرصه‌هاي بسيار حياتي بيوتكنولوژي، در “صنايع آنزيمي” است؛ چراكه به جرأت مي‌توان ادعا كرد بدون استفاده از فرآيندهاي بيوتكنولوژيك و طراحي سويه‌هاي ميكروبي مهندسي ژنتيك شده، پيشرفت‌هاي بزرگ بشر در زمينه توليد انبوه آنزيم‌ها و بيوكاتاليست‌هاي بسيار با ارزش و متنوع كه به‌عنوان مواد مادر در صنايع گوناگون غذايي، شيميايي، سلولزي، نفت، توليد شوينده‌ها و غيره به كار مي‌روند، تقريباً غيرممكن و دور از دسترس بود.

توليد پلاستيك‌هاي قابل تجزيه (Green Plastics)، توليد انرژي‌هاي تجديد‌پذير با استفاده از بيومس (Biomass)، طراحي و توليد ساختارهاي نانومتري (Nanostructures) جديد مثل بيوترانزيستورها، بيوچيپ‌ها و پليمرهاي پروتئيني با استفاده از روش‌هاي مهندسي پروتئين، بكارگيري روش‌هاي بيوتكنولوژي در افزايش بازيافت و سولفورزدايي نفت خام و پاكسازي آلودگي‌هاي زيست‌محيطي به كمك فرآيندهاي زيستي، از ديگر عرصه‌هاي نوين و با ارزش بيوتكنولوژي در صنعت و محيط زيست به شمار مي‌روند.