کم‌رویی و سکوت در میان کودکان

کودکان خجالتی همواره از معاشرت یا وضعیت‌هایی که امکان خجالت‌زده‌شدن آنها وجود دارد، مثلا از صحبت‌کردن در کلاس و جلوی بچه‌ها می‌ترسند.

آنها بیش از حد مراقب خودشان هستند و اغلب از خودشان خیلی ایراد می‌گیرند. افکار این کودکان پیوسته بر محور قضاوت‌هایی معمولا منفی دور می‌زند که گمان می‌کنند سایرین درباره آنها دارند. به‌دلیل همین احساس بی‌کفایتی و ترس از آنکه دیگران درمورد آنها قضاوت کنند،‌میل ندارند که به کودکان دیگر نزدیک شوند. در نتیجه کودکان خجالتی به‌شدت از معاشرت کناره می‌گیرند تا حدی که فعالیت‌های طبیعی آنها مانند دوست پیداکردن یا بازی‌کردن در حیاط مدرسه دچار اختلال می‌شود.بهترین راه کمک‌کردن به کودکان کمرو برای غلبه بر خجالت این است که به آنها کمک کنیم تا با وضعیت‌های اجتماعی که از آن می‌ترسند، روبه‌رو شوند اما کودکان خجالتی اغلب فاقد مهارت‌های اجتماعی‌ای هستند که در جمع لازم است. برای موفقیت در این زمینه خوب است آنها مهارت‌هایی بیاموزند و به‌تدریج وارد اجتماع شوند. پس از آنکه کودک، مهارت‌های اجتماعی ابتدایی را آموخت، باید او را تشویق کنید که آنها را به کار گیرد. بهتر است این کار قدم به قدم و به‌صورت تدریجی شکل گیرد. تشویق یا پاداش می‌تواند انگیزه پیشروی را تقویت کند.