حسن تو همیشه در فزون باد

حسن تو همیشه در فزون باد///رویت همه ساله لاله گون باد

اندر سر ما خیال عشقت///هر روز که باد در فزون باد

هر سرو که در چمن درآید///در خدمت قامتت نگون باد

چشمی که نه فتنه تو باشد///چون گوهر اشک غرق خون باد

چشم تو ز بهر دلربایی///در کردن سحر ذوفنون باد

هر جا که دلیست در غم تو///بی صبر و قرار و بی سکون باد

قد همه دلبران عالم///پیش الف قدت چو نون باد

هر دل که ز عشق توست خالی///از حلقه وصل تو برون باد

لعل تو که هست جان حافظ///دور از لب مردمان دون باد

معانی لغات غزل:

حسن: زیبایی جمال.

فزون باد: افزاینده و در حال بیشتر شدن باد.

همه ساله: تمام سال، سراسر سال.

خدمت: بندگی، فرمانبرداری، و در اینجا تعظیم و کرنش معنا می‌دهد.

نگون: خم، سرازیر، سربه زیر.

برآید: بروید، ازخاک سربر آرد.

نه فتنه تو باشد: مفتون تو نباشد.

ذوفنون: صاحب چندین هنر، پرهنر، متخصص و استاد.

سکون: آرام.

نبادش سرهجر: تاب تحمل دوری نداشته باشد.

حلقه: دایره، انجمن، جرگه.

دون: فرومایه، پست.

معانی ابیات غزل:

(1) زیبایی جمال تو پیوسته رو به زیادی و رنگ رویت پیوسته اوقات گلگون و شاداب بادا.

(2) و امیدوارم خیال عشق تو هر روز که می‌گذرد در سر من بیشتر شود.

(3) قد همه دلربایان عالم، در پیش قامت تو خمیده و بر حال کرنش باد.

(4) هر سروی که در باغ بروید، در پیش قد رسای الف مانند تو چون نون خمیده باد.

(5) چشمی که مفتون زیبایی تو نباشد چون دانه‌های اشک غرق خون بادا.

(6) چشم تو درکار سحر و برای دلربایی مسلط و استاد بادا.

(7) در غم تو هرجا که دلی هست ناشکیبا و بی‌آرام باشد.

(8) الهی آن کس که پذیرنده و آماده دوری و فراق نیست از جرگه وصال تو بیرون باشد.

(9) لب لعل تو که برای حافظ چون جان عزیز است از لب فرومایگان و نامردمان به دور باد.

تعبیر غزل:

خوبی های و محسناتتان همه را مجذوب خود ساخته و این یکی ار دلایل خوبی باطن شماست. دوستان و آشنایان جملگی شما را دوست دارند و هواخواهتان هستند. همه در مقابلتان خودشان را کوچک می دانند. فتنه را خاموش و آشتی ها را برپا می سازید. کسی از شما ناراحتی ندارد. همه در حق شما دعا و ثنا می گویند.

منابع: مستانه دات آی آر -1دوست داتکام